شبیه سازهای رانندگی تا چه اندازه به واقعیت نزدیک هستند؟
واقعا شبیه‌سازهای رانندگی تا چه اندازه شرایط را برای رانندگان پشت نمایشگر شبیه‌سازی می‌کنند؟ یک راننده پاسخ می‌دهد. با تکنوروز همراه باشید.
بسیاری از رانندگان حرفه‌ای و آماتور از شبیه‌ساز رانندگی برای افزایش تمرکز، یادگیری پیست‌ها و افزایش مهارت‌های رانندگی استفاده می‌کنند. راننده آماتور و موسس کانال یوتیوبی «Drive61» هم جزو همین دسته افراد محسوب می‌شود که تجربه رانندگی با خودرویی مشخص را در دنیای واقعی و مجازی تجربه و در قالب یک ویدئو، تفاوت آنها را بیان کرده است. او از شبیه‌سازهایی چون «iRacing»، «پروجکت کارز» و «آر فکتور» استفاده می‌کند. فرمان او مدل کلاب اسپرت از شرکت «فاناتک»، اسپانسر مسابقات حرفه‌ای اتوموبیلرانی، است که درکنار مجموعه پدال‌ها، مجموعه شبیه‌ساز او را کامل می‌کند.
تفاوت خودروها در شبیه ساز و واقعیت
نخستین سوالی که در این مقایسه به ذهن می‌رسد احتمالا این است که خودروها در شبیه‌ساز چه حسی را منتقل می‌کنند و این حس تا چه اندازه به واقعیت نزدیک است؟ مشخصا از فاکتورهایی که روی حس رانندگی نقش بسیاری دارند می‌توان به نقاط ترمزگیری در پیست، لحظه تعویش دنده‌ها و سرعت سر پیچ‌ها و… اشاره کرد. شبیه‌سازها در این زمینه موفق بوده‌اند؛ چراکه شباهت زیادی میان نحوه تنظیم خودرو در واقعیت و عملکرد همان خودروها در شبیه‌ساز وجود دارد. درکل باید گفت که نحوه ترمزگیری، تغییر مسیر، تعویض دنده و… نزدیکی بسیاری با واقعیت دارد.
توسعه‌دهندگان شبیه‌سازها با همکاری پیوسته و تنگاتنگ با تیم‌های مسابقه به اطلاعاتی مهم مربوط عملکرد خودرو دسترسی پیدا می‌کنند؛ از آیرودینامیک خودروها گرفته تا فاکتورهای بالانس خودروها، چسبندگی، مپینگ موتور و… .
تفاوت فیزیک در شبیه ساز و واقعیت
هدف اصلی هر شبیه‌ساز، نزدیک‌کردن تجربه مجازی کاربر به دنیای واقعی است و این کار با ایجاد تنظیمات گوناگون محیطی انجام می‌دهد. راننده در پیست واقعی، احساس و تجربه خاصی از چرخش فرمان، چسبندگی خودرو و فشار ناشی از چرخش در پیچ‌ها دارد. همین مسئله ما را به اپیکی از اصلی‌ترین ضعف‌های شبیه‌ساز رانندگی می‌رساند؛ عدم ایجاد احساس فیزیکی کامل برای کاربر. هرچند شبیه‌سازها در بازسازی صدای موتورو تایرها و ایجاد فشار روی فرمان خودرو در کم یا بیش فرمانی به سطح مناسبی رسیده‌اند اما همچنان جای پیشرفت نیز وجود دارد. فرمان‌های «فاناتنک» تجربه کاربری مناسبی را برای رانندگان شبیه‌سازی ایجاد می‌کنند و بازخورد خوبی از کشش‌ها، بالا و پایین پیست و نهایتا، حس کم‌فرمانی و بیش‌فرمانی به راننده می‌دهند اما محصولات بهتری هم در بازار وجود دارند که با توجه به نوع خاص شبیه‌ساز می‌توانند تجربه راندگی مجازی را بهبود ببخشند.
در دنیای واقعی، راننده با جابه‌جایی بدن خود در صندلی و حس فشار نیروی گریز از مرکز می‌تواند توان خودرو و موقعیت آن را حس کند. یک راننده حرفه‌ای می‌داند چه اندازه فشار در چه جهتی نشانه کم‌فرمانی است یا چقدر ورودی فرمان می‌تواند روی بیش‌فرمانی او تاثیر بگذارد. به‌طور خلاصه، یک رانندگی سطح بالا در واقعیت توجه بسیاری به بازخورد لحظه‌ای اجزایی چون فرمان، ترمز و… به راننده است تا بتواند تا آنجا که خودرو یاری می‌کند، آن را سریع براند.
اما درهرصورت تفاوت‌هایی میان شبیه‌ساز و واقعیت وجود دارد و راننده تلاش می‌کند تا خود را با هر کدام از آنها تطبیق دهد. شبیه‌سازها می‌تواند حس فرمان‌پذیری، شتاب و کلاچ را به‌خوبی شبیه‌سازی کنند اما در بخش ترمز کمی مشکل دارند؛ چراکه در واقعیت یکی از اصلی‌ترین مولفه‌های ترمزگیری، دریافت بازخورد از ترمزها و درک لحظه کوتاه پیش از قفل شدن چرخ‌ها یا سرخوردن آنها است که شبیه‌ساز دقت کافی را در این زمینه ندارد.
تفاوت پیست ها در شبیه ساز و واقعیت
مشخصا پیست‌های مشهور با بررسی و اسکن‌های فوق دقیق و تلرانس میلی‌متری در فضای دیجیتالی بازسازی می‌شوند؛ بنابراین تمام انحنای زمین و پستی‌وبلندی‌ها در نزدیک‌ترین حالت خود به واقعیت هستند. مسلما حس این المان‌ها در رانندگی تاثیر فراوانی دارد و خوشبختانه شبیه‌سازها پیشرفت‌های خوبی در این بخش داشته‌اند. قبلا شبیه‌سازها تنها برای یادگیری جهت پیست‌ها مورداستفاده قرار می‌گرفتند اما امروزه می‌توان چیزهای خیلی بیشتری را از رانندگی در آنها آموخت.
پنالتی و قوانین
احتمالا بهترین شبیه‌ساز خودرویی برای تطبیق توانایی‌ها رانندگی، iRacing باشد. نحوه اعلام خطا در این شبیه‌ساز نزدیکی بسیاری با واقعیت دارد و راننده را مجاب می‌کند تا به فکر سبقت‌گیری درست و کنترل مناسب خودروی خود باشد. برخورد با خودروهای یکی از اصلی‌ترین نکاتی است که راننده شبیه‌ساز باید در استفاده از iRacing مدنظر داشته باشد تا به‌خوبی به تمرکز لازم برسد.
تنظیمات و تیون خودرو
بازتنظیم خودرو پیش از مسابقه و در حین برگزاری آن یکی از اصلی‌ترین بخش‌های یک مسابقه خودرویی به شمار می‌رود. خوشبختانه شبیه‌سازها نیز امکان تیونینگ و بازتنظیم خودرو را در حین یا پیش از مسابقه می‌دهند اما بحث‌هایی هم در این زمینه وجود دارد. این فرایند به‌خودی‌خود پیچیده محسوب می‌شود و بازسازی آن در شبیه‌ساز یکی از سخت‌ترین بخش‌های ساخت یک شبیه‌ساز موفق است. در تنظیم اجزای خودرو مانند نسبت‌دنده، فشار تایر، سفتی فنربندی و… نکاتی بسیار کوچکی قرار دارد که تغییر هر یک از آنها، آن هم به میزان کم می‌تواند تاثیرات خود را در رانندگی نشان دهد.
بازسازی تمام این حجم از اطلاعات و سناریوهای گوناگون و تغییرات و ارتباط المان‌ها با یکدیگر به‌شکل واقعی هنوز در توان شبیه‌سازها نیست ولی به راننده این امکان را می‌دهند تا مانند واقعیت، بخشی از تنظیمات موردنظرشان را عوض کنند و پس از چند دور، تاثیر آن را روی خودروشان ببینند؛ هرچند دقت و تاثیر به اندازه واقعیت در آن وجود ندارد.
آیا شبیه ساز به واقعیت نزدیک است؟
بله. شبیه‌سازها راه طولانی را برای نزدیک‌تر کردن خود به واقعیت طی کرده‌اند. بهبودهای گرافیکی در سال‌ها اخیر، افزایش سطح فناوری اسکن پیست‌ها و توجه سازندگان به جزئیات منجربه ساخته شدن شبیه‌سازهایی کارآمد شده است. این نرم‌افزارها به جز ایجاد خطرهای واقعی رانندگی در پیست، حرکت‌ها و فشارهای فیزیکی واقعی و برخی نکات ریز و درشت دیگر، دقت فوق‌العاده‌ای دارند و وظیفه خود را به‌عنوان یک شبیه‌ساز به‌خوبی ایفا کرده‌اند.
بهترین شبیه سازهای رانندگی کدام اند؟
نرم‌افزارها و بازی‌های گوناگونی در حوزه شبیه‌سازی رانندگی مسابقه‌ای برای سیستم‌های رایانه شخصی و کنسول‌های بازی منتشر شده است که عناوین زیر را می‌توان جامع‌ترین و بهترین آنها دانست:
- iRacing
- rFactor
- Gran Turismo
- Forza Motorsports
- Project Cars
- Assetto Corsa
