برترین فیلم‌ های ابرقهرمانی تاریخ سینما

با انتشار اولین کتاب کمیک در سال ۱۹۳۸ و معرفی سوپرمن به عنوان بهترین و متفاوت‌ترین پسر کریپتون، خوانندگان با یک رویداد بزرگ و شخصیت ابرقهرمان آمریکایی آشنا شدند. طبیعتا دنیای فیلم و سریال هم خواستار حضور این شخصیت و شور و اشتیاقی بودند که با خود به همراه می‌آورد.

بنابراین چند سال بعد، مجموعه‌هایی مانند «ماجراهای کاپیتان مارول» (The Adventures of Captain Marvel) (1941)، «بتمن» (Batman) (1943) و «کاپیتان آمریکا» (Captain America) (1944) تبدیل به سریال‌های پرطرفدار شدند.

حتی «مرد پولادین» (Man of Steel) هم در سال ۱۹۴۸ یک ماجراجویی ۱۵ قسمتی برای طرفداران داستان‌های ابرقهرمانی به ارمغان آورد. بعدا این شخصیت‌های کتاب‌های کمیک با اختراع جدیدی به نام «تلویزیون» بیش از پیش وارد عرصه‌ی تصویر شدند.

زمانی که ابرقهرمان‌ها در اواخر دهه ۱۹۷۰ و دهه ۱۹۸۰ راه خود را به پرده بزرگ باز کردند، این مدافعان حقیقت و عدالت به نمادهای شناخته شده جهانی تبدیل شده بودند.

وقتی اولین فیلم «مردان ایکس» (X-Men) و اولین «مرد عنکبوتی» (Spider-Man) به کارگردانی سم ریمی به فاصله چند سال از هم به نمایش درآمدند، صحنه برای اولین بخش از قرن بیست و یکم آماده شد تا چیزی که اکنون به عنوان عصر طلایی فیلم‌های ابرقهرمانی می‌شناسیم پا به عرصه وجود بگذارد.

در نهایت پس از پیمایش چندین جهان سینمایی و سفر در میان انبوهی از چندجهان، جنگ‌های بی‌نهایت و بازی‌های پایانی، پرواز با تارهای عنکبوتی و پرسه زدن در کنار شوالیه‌های تاریکی و همراه شدن با ابرگروه‌ها، به رتبه‌بندی ۵۰ فیلم برتر ابرقهرمانی تمام دوران رسیدیم.

۱۰) موشک‌زن (The Rocketeer)/ 1991

• کارگردان: جو جانستون، مارک دیندال

• IMDB: 6.5

بیشتر موج اقتباس‌های ابرقهرمانی پس از «بتمن» فراموش‌شدنی بودند، اما داستان جو جانستون درباره یک خلبان جنگ جهانی دوم با یک جت‌پک که با گانگسترها و نازی‌ها می‌جنگد، تماشایی است. آیا تا به حال زوج ابرقهرمانی فتوژنیک‌تر از بیلی کمپبل و جنیفر کانلی وجود داشته است؟

سال‌ها بعد، جانستون لحن مشابهی را برای مشارکت خود در دنیای سینمایی مارول به کار برد (به شماره ۳۸ رجوع کنید). اما «موشک‌زن» یک ادای احترام جدی به مجموعه‌های قدیمی دهه ۱۹۳۰، یعنی فیلم‌های ابرقهرمانی اصلی و ابتدایی بود.

۹) بازگشت بتمن (Batman Returns)/ 1992

• کارگردان: تیم برتون

• IMDB: 6.1

«بتمن» اصلی به کارگردانی تیم برتون در سال ۱۹۸۹ ممکن است مهم‌ترین فیلم تاریخی در دنیای آثار ابرقهرمانی باشد.

اما دنباله متفاوت او در سال ۱۹۹۲ با بازی دنی دویتو در نقش یک پنگوئن جهش‌یافته عجیب و غریب و کریستوفر واکن در نقش سیاستمداری ترامپ‌مانند در نهایت فیلمی به‌یادماندنی‌تر است، به ویژه به لطف مرنو کردن‌های شگفت‌انگیز میشل فایفر در نقش زن گربه‌ای.

علاوه بر این، «بتمن» ۱۹۹۲ بیشتر از نسخه ۱۹۸۹ به یک فیلم برتونی شباهت دارد. لحن مالیخولیایی‌، نشانه‌هایی از پیچیدگی‌ و اصطکاک عجیب بین سبک برتون و داستان اصیل نیک در برابر شر به برجسته شدن این فیلم کمک می‌کند.

۸) ددپول (Deadpool)/ 2016

• کارگردان: تیم میلر

• IMDB: 8.0

شاید وید ویلیامز را در فیلم «خاستگاه مردان ایکس: ولورین» (X-Men Origins: Wolverine) به یاد داشته باشید. وقتی کارگردان تیم میلر این شخصیت را برای فیلم مستقل خود بازگرداند، ما شاهد نسخه‌ای خشن‌تر و مبتذل‌تر از این شخصیت کالت بودیم.

رایان رینولدز ذاتا متوجه شد که چرا این قاتل اجیر شده تا این حد در بین خوانندگان کمیک محبوب بوده است؛ او در کاری که انجام می‌دهد، یعنی کشتن مردم، بسیار خوب است و هرگز و هرگز ساکت نمی‌شود.

هم بازیگر و هم فیلم به رفتار بد نفرت‌انگیز و شدید وید ویلسون متمایل شدند و وقتی نوبت به ورود این ژانر به قلمرو کمدی‌های پرفروش ‌رسید، کوتاهی نکردند. در نتیجه باعث شد که فیلم‌های ابرقهرمانی «هیجان‌انگیز» با کارتون‌های دیزنی مقایسه شوند.

۷) پلیس آهنی (RoboCop)/ 1987

• کارگردان: پل ورهوفن

• IMDB: 7.6

طعنه‌ی بی‌رحمانه‌ی پل ورهوفن از وسواس آمریکا به نظم و قانون در فیلم «پلیس آهنی»، یک طنز اجتماعی درجه یک است. اما این یک فیلم ابرقهرمانی (یا شاید یک فیلم ضدقهرمانی) واقعا عالی است.

پس از اینکه افسر پلیس پیتر ولر در دیترویت دیستوپیایی به قتل می‌رسد، در قالب یک سایبورگ به زندگی برمی‌گردد و به عنوان آخرین اهرم مبارزه با جرم و جنایت به بازار عرضه می‌شود.

این افسر رباتیکی قانون کم‌کم به رئسایش مشکوک می‌شود. خشونت بسیار زیاد فیلم جای تعجبی باقی نمی‌گذارد که چرا فرانک میلر، نویسنده و طراح «شوالیه تاریکی بازمی‌گردد» (The Dark Knight Returns)، این شخصیت را برای داستان‌های ویرانگر کمیک خود قرض گرفته است.

۶) دکتر استرنج (Doctor Strange)/ 2016

• کارگردان: اسکات دریکسون

• IMDB: 7.5

با استفان استرنج، جراح خودپسند سابق که استاد هنرهای عرفانی شد آشنا شوید. بندیکت کامبربچ مقدار مناسبی از غرور جریحه‌دار شده و شوخ‌طبعی را به اولین ماجراجویی یک جادوگر برای فیلم ابرقهرمانی به ارمغان می‌آورد.

در حالی که کارگردان اسکات دریکسون به شما این احساس را می‌دهد که در حال تماشای پانل‌های سورئال و توهم‌زای استیو دیتکو هستید. جای تعجب نیست که استرنج تقریبا در تمام فیلم‌های دیگر مارول به عنوان ستاره مهمان فراطبیعی حضور داشته باشد.

۵) سوپرمن ۲ (Superman II)/ 1980

• کارگردان: ریچارد لستر

• IMDB: 6.8

ریچارد لستر در دنباله‌ی نسخه‌ی اصلی فیلم «سوپرمن»، نگهبان سیاره‌ی زمین را در حالی نشان می‌دهد که قصد دارد بازنشسته شود تا از زندگی عادی با لوییس لین لذت ببرد.

متاسفانه او روزی چنین تصمیمی را می‌گیرد که سه ابرشرور کریپتونی از منطقه فانتوم خارج شده و سعی می‌کنند زمین را تسخیر کنند. هسته اصلی کریستوفر ریو/ مارگو کیدر/ جین هکمن باعث می‌شود که همه چیز جور دربیاید، درست مانند تمرکز بر رابطه بین سوپرمن و زنی که دوستش دارد.

۴) بتمن: نقاب شبح (Batman: Mask of the Phantasm)/ 1993

• کارگردان: اریک رادومسکی، بروس تیم

• IMDB: 7.8

«بتمن: مجموعه انیمیشنی» (Batman: The Animated Series) وفادارترین اقتباس از این شخصیت در یک سریال است و این اسپین‌آف یکی از بهترین فیلم‌های تمام دوران محسوب می‌شود.

این فیلم غم و اندوه بی‌پایان بروس وین (با صدای کوین کانروی) را بدون اینکه بتمن را به طرز غیرقابل تحملی ترسناک و تلخ کند با جدیت زیادی به تصویر می‌کشد. مارک همیل در نقش جوکر خنده‌های ترسناکی به نمایش می‌گذارد.

طراحی قدیمی شهر گاتهام در صفحه نمایش بزرگ بسیار زیبا به نظر می‌رسد. معرفی دانا دلانی به عنوان زنی از گذشته بروس، یکی از غم‌انگیزترین پایان‌ها را در میان داستان‌های «بتمن» رقم می‌زند.

۳) کاپیتان آمریکا: سرباز زمستان (Captain America: The Winter Soldier)/ 2014

• کارگردان: آنتونی روسو، جو روسو

• IMDB: 7.4

اولین قسمت از دنباله‌های «کاپیتان آمریکا» با الگوبرداری از داستان‌های هیجان‌انگیز دهه هفتاد مانند «سه روز کرکس» (Three Days of the Condor) بسیار متمایزتر از بقیه است.

این فیلم قهرمان میهن‌پرست را وادار کرد تا علیه دولت خود بجنگد، آن هم نه به عنوان یک ابرسرباز که مستقیما از گذشته بیرون آمده است. «سرباز زمستان» نشان داد که دنیای سینمایی مارول می‌تواند سبک بسیار گسترده‌تری از داستان‌ها را در حماسه‌های سینمایی خود جای دهد.

همچنین زمان بیشتری را در اختیار تعداد زیادی از بازیگران اصلی قرار می‌دهد و برخی از بهترین صحنه‌های مبارزه را به نمایش می‌گذارد.

۲) ایکس ۲ (X2)/ 2003

• کارگردان: برایان سینگر

• IMDB: 7.4

ادامه فیلم «مردان ایکس» صحنه‌ای واقعا ناراحت‌کننده را نشان می‌دهد که در آن یک ابرانسان به نام پروفسور ایکس پاتریک استوارت را فریب می‌دهد تا بی‌گناهان را شکار کند و این تنها یکی از اتفاقات بسیار استادانه در این فیلم است.

از حمله آغازین به کاخ سفید تا سکانس مستقیم ولوورین با بازی هیو جکمن که به تنهایی با یک گردان مسلح می‌جنگد، به این دنباله کمک کرد که از نظر اکشن در خط مقدم فیلم‌های ابرقهرمانی قرار بگیرد.

۱) انتقام‌جویان: جنگ ابدیت (Avengers: Infinity War)/ 2018

• کارگردان: برادران روسو

• IMDB: 8.4

منتقدان خشمگین از تسلط دنیای سینمایی مارول تمایل دارند منحصربه‌فرد بودن روایت درهم‌تنیده «انتقام‌جویان» را نادیده بگیرند. تا سال ۲۰۱۸ این مجموعه پیچیده‌ترین جهان مشترک را در تاریخ سینما داشت.

تمام این‌ها در «جنگ ابدیت» (Infinity War)، که زوج‌های محبوب بسیاری را در خود دارد (کاپیتان آمریکا و گروت، ثور و استار-لرد، دکتر استرنج و مرد عنکبوتی)، همراه با سکانس‌های اکشن عظیم و واقعی به تصویر کشیده شده است.

وقتی مشخص می‌شود که تانوس نقشه‌اش را برای نابودی میلیون‌ها نفر با یک ضربه انگشتانش پیش خواهد برد، شما این حس را پیدا می‌کنید که برای یک بار هم که شده، ضدقهرمان داستان برنده خواهد شد.